Neden MiniDisc'i Seviyorum [Görüş]

Birkaç gün önce ofis çekmecemi temizledim, kendimi çekilişin dibinde küçük, şeffaf plastik bir kasayı kovalıyordum, nasıl olduysa ya da ne olduğunu çözemediğim için..

Sonunda, zafer benim oldu (berabere çıkardım ve devrildi; hala kazandım!) Ve masamda otururken, 1990'ların tüm lütufuyla, küçük bir MiniDisc davasıydı..

Ama diskin kendisi neredeydi?

Tam olarak vaat ettiklerini yapan ve yazılım hatası olmayan / güncelleme gerektiren bir kit için nostalji sancıları tarafından yakalandı, masanın arkasındaki bir kutuya gittim, eski vinil albümlerimin yanında oturdum (evet, orada bir kalıp gelişiyor, insanlar). Orada MiniDiscs koleksiyonumu buldum, renkli ve bir şekilde çalınmak istiyor.

Yanlarında benim ikinci MiniDisc oynatıcım olan Sony MZ-R410.

Başka ne yapabilirim?

MiniDisc'in harikası

Bunun, orta yaşta yaklaşan, yıllarca süren iPod'lar ve MP3 çalarlar ve işletim sistemi güncellemeleriyle yorgunluğa boyanmış ve kayıt için doğru uygulamayı bulmak gibi görünen bir ses olabileceğini biliyorum, ancak MiniDisc gerçekten harika bir formattı. Tüm bu valizlere sahip değildi - kelimenin tam anlamıyla bir “basın ve keyfini çıkarın” cihaz.

Daha da iyisi, MZ-R410 gibi bir müzik çalara benzeyen bir uçağa benzeyen bir isimlendirme aracı olan harika oyunculara hizmet edildi..

Birkaç saat sonra, cihazda bulunan aynı, tek AA pili kullanarak hala MiniDisc oynatıcıyı dinliyordum. Oyuncunun en son kullanılmasından bu yana iyi bir 6 yıl geçti (kısaca evimize taşındığımızda), bu oldukça etkileyiciydi..

Tabii ki en etkileyici ses kalitesiydi. Ben tutkulu bir Led Zeppelin hayranıyım ve çizilmeleri önlemek için CD'leri çalmaya karşı her türlü önlemi alıyorum. Mevcut yöntemim, bir hata durumunda sabit diskime geri yüklenmeye hazır bir DVD'de FLAC biçiminde depolamak. MiniDisc oynatıcıyı satın aldığımda, her Led Zeppelin CD albümünü 4 MiniDiskte sakladım, MDLP adı verilen yararlı bir sıkıştırma kullandım. İdeal değil ve orijinal CD'ler kadar iyi değil, yine de MP3’ten daha üstün.

Hepsi bu değil. MiniDiskler, aynı anda CD-R disklerin aksine, verileri sorunsuz şekilde oynatır. Yalnızca yansıtıcı yüzeydeki delikleri ve medyanın mantar tarafından saldırıya uğradığı küçük yeşil / kahverengi yamaları bulmak için eski bir disk oynatmaya çalıştığımda yalnız değilim..

Böyle bir sorun yok MiniDisc - elbette, iyi bir manyetizma dozu sorunlara neden olabilir, ancak müziğimi yiyen hiçbir şey belirtisi yok!

Minidisc için şimdi ne?

Ne yazık ki, 2012'de bir Sony MiniDisc oynatıcı ile yapabileceğiniz çok fazla şey yok. Diskleri veri saklama olarak kullanmak için hiçbir seçenek yoktur - her durumda yaklaşık 150 MB tutarlar, bu nedenle veriler sınırlıdır..

Ancak, parlayan bir teknoloji parçası olmaya devam ediyor, ancak hareketli parçaların 8 saat içinde pil bitmesi anlamına gelmediğinin ve kayıt ve çalma kalitesinin MP3’ten çok daha üstün olduğuna dair kanıt.

Sonuç, modern bir medya oynatıcı / akıllı telefon ile kolayca erişilemeyen (veya herhangi bir cep telefonu güvenliği konseptine sahip olmak istendiğinde) canlı müzik kaydetmek ve daha sonra tekrar dinlemek için ideal olan hoşça hatırlanan bir formattır..

Nostaljinin Romantizmi

MP3'ün ve iPod'un popülaritesinin yerini almış olabilir, ancak Sony MiniDisc formatı, (zamana göre) yüksek depolama kapasitesi sunabilen ancak küçültülmüş manyetik ortamların harika bir örneğiydi..

Aslında, eğer bir MiniDisc oynatıcıya ve küçük, kullanışlı diskler koleksiyonuna sahipseniz (plastikle kaplanmış) bir şansınız varsa, o zaman şansınız yine de sizin oynatıcınız, diskleriniz veya her ikisine sahip olmanızdır..

10 yıl boyunca neden hala aldın? Muhtemelen, çünkü formatın ve oynatıcılar / kaydedicilerin ne kadar kullanışlı ve taşınabilir olduğunu fark ettiniz. Ve şimdi, onlara baktığınızda, bu kaliteyi takdir edersiniz.

Yoksa sadece ben miyim? Nostaljinin romantizmine yakalandım mı??

Yorumlarda bana bildirin!