Buzda Beyin Cryonics Çılgın mı?

Sonsuza dek yaşamak ister misin? Bu hileli bir soru değil: criyonik olarak adlandırılan bir teknoloji ölümü aldatmanın bir yolunu önerdiğini iddia ediyor - ama fikir su tutuyor mu??

Eğer cryonics fikrini duyduysanız, muhtemelen Futurama veya Star Trek filmlerinde olduğu gibi bilim kurgu aracılığıyla duymuşsunuzdur..

Cryonics, birisini askıya alınmış animasyona sokma işlemidir: onları zamanın geçişini deneyimleyemeyecekleri kadar soğuk yapmak, böylece daha sonraki bir tarihte yeniden canlandırılabilirler. Bilemeyeceğiniz şey, cryonics'in şu anda kaydolabileceğiniz bir şey olduğu ve şaşırtıcı bir şekilde uygun olduğu. Alcor adında, halihazırda sıvı nitrojende korunmuş veya olmak üzere kaydolmuş binlerce kişiden oluşan bir şirket var..

Teknoloji bekliyorum

Saha oldukça basit: Bugün insanlar ölüyor, çünkü modern tıbbın yaşlanmayı ve diğer hastalıkları düzeltecek teknolojiye sahip olmaması gerekiyor. Bununla birlikte, geleceğin tıbbi kuruluşu hemen hemen her türlü rahatsızlığı giderecek teknolojiye sahip olabilir - bir gün, modern standartlara göre ölen insanlar gelecekteki pembe bakış açısına sahip hastalar olarak kabul edilebilir..

Bu nedenle, eğer bilim adamları çok yakın bir zaman önce çok düşük sıcaklıklarda ölmüşlerse, insanlık gerekli teknolojiyi geliştirdiğinde vücutlarındaki hasarı onarabilmemiz için donmuş beyinler hakkında yeterli bilgiyi koruyabilirler..

Kriyonik düşüncelerin temel fikri budur: hayatta kalmak için makul seçenekler tükendiğinde, yirmi birinci yüzyılın tıbbının zulmünü beklemek için bir sıvı azot tankının dibinde toplanın. Çok Dylan Thomas.

Fikir uzun zamandır etrafta. 1773 yılında, Amerikan devriminden üç yıl önce, Benjamin Franklin bir arkadaşına yazdı.,

Keşke boğulmuş kişilere, herhangi bir zamanda hayata geri çağrılabilecek şekilde, uzak mesafelerde hatırlanabilecekleri bir mumyalama yöntemi icat edebilmek isterdim; Amerika’nın durumunu görmek ve gözlemek için çok ateşli bir arzu duyduğum için, yüzlerce yıl sonra Madeira’daki bir fıçıya birkaç arkadaşla daldırılmalı, o zamana kadar hayatını hatırlatmalı sevgili ülkemin güneş sıcaklığı! Ama… Her ihtimalde, zamanımızda kusursuzluğuna getirilen bir sanatın görülememesi için çok az gelişmiş ve bilimin çok yakınında bir yüzyılda yaşıyoruz..

Uzun vadeli korumaya yönelik 'şarap fıçısı' yaklaşımı artık moda değil, ancak fikir hala aynı. 'Çoğunlukla ölü' ile 'hepsi ölü' arasında büyük bir fark var. Modern teknikler süresiz olarak sıvı azot tanklarının içindeki gövdelerin (veya sadece kafaların) depolanmasına dayanır.

Cryonics, geçen yıl Kim Suozzi adlı genç bir üniversite öğrencisine terminal beyin kanseri teşhisi konduğunda bir dikkat çekti ve Reddit'te yardım için yalvarıyordu. Kim, ölümünden sonra dondurularak korunmak istedi, ancak bunu karşılayamadı..

Görevde çok fazla tartışma ve şaşırtıcı miktarda öfke görüldü. Kim sonunda Alcor yardımcı olmak için adım attığında, yüzlerce bağışçı aracılığıyla para toplamayı başardı: bu yılın Ocak ayında öldü ve kısa bir süre sonra dondu. Orijinal reddit iş parçacığında not aldı,

Keşke hayatım için bir şans daha hakettiğim için özellikle zorlayıcı bir sebep verebilseydim, ama söyleyecek pek bir şey yok. Ben hala sadece bir çocuğum ve teşhis konduğumda kolej bile bitmedi. Ne yazık ki şu ana kadar yapmam gereken en ilginç şey genç yaşta ölümcül bir hastalığa yakalanmak..

Alcor tarafından korunmak için 80.000 $ 'a mal oluyor (bulunduğunuz yere bir ekibin getirilmesi de dahil) ve yıllık 590 dolarlık bir üyelik ücreti. Çoğu üye bu ücreti bir hayat sigortası poliçesiyle öder. Alcor kar amacı gütmez, ancak hizmetleri pahalı tarafta. Alcor'u başka bir aldatmaca ya da yılan yağı seyyar satıcı olarak ve müşterileri çok fazla bilim kurgu okumuş olan fındıklar gibi yazmak cazip gelebilir. Gerçek biraz daha karmaşık.

Cryonics Tıp

Son zamanlarda ölü beyinlerin yapısını korumak gerçekten mümkün mü? Sonuçta, peki ya dondurucu yanık? Beyin maddesini dondurursanız, hücrelerdeki su kristalleşecek ve genişleyecektir, ince sinaptik bağlantıları ve hücre zarlarını parçalayacaktır ve muhtemelen sizi kim olduğunuzu gösteren bilgileri tahrip edecektir..

Bu nedenle modern kriyoprezervasyon şirketleri aslında beyinleri dondurmazlar: suyun kristalleşmesini engellemek için “kriyoprotektan” denilen kimyasalları kullanırlar, bunun yerine onu kristalleşmeden sürekli bir cam malzemeye dönüştürürler (buna denir) “camlaştırma”). Bu kimyasallar, balık ve kurbağaların içinde bulunan ve kış boyunca rutin olarak donmuş halde bulunan kimyasal maddelerdir..

Peki, memelilerde ne kadar iyi çalışıyor? Twenty-First Century Medicine, Inc. tarafından kullanılan araştırmacılar, bir tavşan böbreğini başarıyla vitrifiye etmiş ve canlı olarak ısıtmışlardır. Araştırmacılar, organı bir tavşana yerleştirdi, burada tavşanın tek böbreği olarak çalışmaya devam etti..

Alcor'daki araştırmacılar köpek beyinlerini vitrifiye etmiş ve SEM altında incelemişlerdir. Örnekler en iyi durum koruması göz önüne alındığında, asgari düzeyde hasar gösteriyor - araştırmacılar sıçan beyinleri için aynı sonuçları kopyaladılar. Geçmişte, Sırp araştırmacılar bütün fareleri 0 derece santigrat dereceye kadar soğutdular, daha sonra onları bir mikrodalga fırında ısıtdılar ve yeniden canlandırdılar;.

İnsanlarda bile, donmuş bir gölde boğulan İsveçli bir kadın, ısınmadan ve tam iyileşmeye geri döndürülmeden önce, seksen dakika boyunca donma sıcaklıklarında klinik olarak ölü kaldı..

Ne yazık ki, hepsi güneş ışığı ve gül değil. En iyi durumda bile, termal mikro kesilmeden dolayı korunan dokuya bir miktar hasar yapılır. Gereken hızlı soğutma nedeniyle, dokularda çatlaklar oluşabilir (bir buz küpünü ılık bir içeceğe bırakmayı düşünün). Organ ne kadar büyük olursa çatlama o kadar ciddi olur.

Bu haliyle, beyine benzer bir organ, korunma sırasında bir dizi kırık geliştirecektir. Bu kırıklar minimal bir bilgi kaybını temsil eder (muhtemelen moleküler seviyeye kadar düzgündürler), ancak kopmuş sinapsların ve kan damarlarının hastayı canlandırmadan önce tekrar bağlanması gerekir. En iyi modern teknolojiye sahip canlı bir kişiyi dondurarak canlandırdıysanız ve daha sonra onları eritip tekrar canlandırmaya çalıştıysanız, hücrelerinin neredeyse tamamı hala hayatta olacaktı, ama beyinlerindeki kırıklar onları hemen öldürecek devasa darbelere neden olacaktı..

Bu, şu anda geri dönüşlü dondurarak saklamaya karşı en büyük engel ve aktif bir araştırma alanı. İnsanların ciddi zarar görmeden donmasını ve donmasını sağlamak için termal kırılmayı gidermek için modifiye edilmiş kriz koruyucuları, daha yavaş soğutma, daha yüksek sıcaklık koruması veya bazı kombinasyonların kullanılması mümkün olabilir.

Diğer potansiyel problem aslında cryoprotectantların beyne girmesi ile ilgili..

Kriyoprezervasyon sırasında, kanı beyinden çıkarmak ve kriyoprotektan bir sıvı ile değiştirmek için tıbbi bir pompa kullanılır. Ne yazık ki, sadece yaklaşık altı dakikalık bir iskemi (oksijen akışı yok) sonrasında, beyindeki kırmızı kan hücreleri (ve ince kılcal damarların çoğu) şişmeye başlar ve beyin boyunca pıhtılaşmaya neden olur. Bu bilinen “-akış” fenomen ve derin beynin beyaz maddesine kriyoprotektanların alınmasını büyük ölçüde zorlaştırıyor.

Buna birkaç çözüm vardır (şişliği azaltmak ve kan akışını iyileştirmek için heparin, adrenalin ve soğuk sıcaklıkların kullanımı dahil), ancak kriyolar hala çok kısa bir zaman diliminde çalışmaktadır. Nöronların fiziksel bozulmasının çok yavaş olmasına rağmen, oda sıcaklığında sadece bir saat kadar sonra, derin beynin yapısını korumak çok, çok zorlaşır. Başka bir deyişle, öldüğünüzde çalışmaya başlayabilmeniz için ölüm yatağınızın yanında bekleyen insanlar yoksa, buz kristali oluşumuna kadar çok fazla beyin dokusunu kaybetme garantisi verilir. Bu, aktif olarak araştırılan başka bir alandır ve yaşamlarımızda büyük gelişmeler olabilir..

Vitrifikasyon işleminin beyin hakkında eninde sonunda yeniden oluşturmak için yeterli bilgi sağlayıp sağlamadığı kesin değildir. Muhtemelen öyle görünüyor, ancak son sözü almak için gelecekteki bilimin neler yapabileceğini beklemek ve görmek zorunda kalacağız. Kamusal anahtar kriyotografisinin mucidi Ralph Merkle'nin konuyla ilgili konuşması sırasında ortaya koyduğu gibi,

“Cryonics bir deneydir. Şimdiye kadar kontrol grubu pek iyi değil.”

Cryonics'in İşletmesi

Korunmanın kalitesinin yanı sıra, cryonics hastaları da işlerin bir tarafında kumar oynuyorlar; bu, ne yazık ki, tıbbi kısımdan biraz daha salgın. İlk cryonics şirketlerinden biri olan California Cryonics Derneği, koruma fonları akrabalar tarafından tüketildikten sonra dokuz cesedin çözülmesine izin verdi. Tartışma yıllarca cryonics'i geri getirdi.

Bu özel sorun çözülürken (bu korumayı yapan şirketler tarafından artık kriyoprezervasyon fonları güven altına alınmış durumda), daha derin bir meselenin göstergesi: bir şirketin ihtiyaç duyulan tıbbi teknolojinin insanları düzeltecek kadar uzun süre hayatta kalabilmesinin mümkün olup olmadığı sorusu olgunlaşmak. Teknolojinin buraya ulaşması bir iki yüzyıl sürerse, sizi vitrifiye etmekle sorumlu şirketlerin (ve nihayetinde sizi geri getirmek için) hala ortada olacak?

Elbette, sıvı nitrojen elde etmek veya tesisi korumak artık mümkün olmayan, ciddi bir teknolojik uygarlık çöküşü riski vardır: bu gibi olasılıkların tahmin edilmesi zordur, ancak inanılmaz derecede yüksek değildir. Şirketlerin kendileri için, ilk cryonics şirketleri ürünü (New York Cryonics Topluluğu, Michigan Cryonics Topluluğu, California Cryonics Topluluğu, Amerikan Cryonics Topluluğu, Cryonics Enstitüsü ve Alcor) hala sadece yarısı var. (Alcor, ACS ve Cryonics Institute). Bununla birlikte, diğer üçü oldukça erken başarısız olmuş, hayatta kalan üç kuruluş sırasıyla 1969 (ACS), 1972 (Alcor) ve 1976 (CI) 'dan beri var olmuştur..

Neredeyse yarım yüzyıl sonra var olmak, bu kuruluşların belirli bir düzeyde kalma yetkisine sahip olduğunu gösterebilir..

Eric Drexler, olarak bilinen “Nanoteknolojinin Babası” şöyle belirsizliği şöyle tarif etti:

“Bu kumar, yaşamın değerini, (cryonics) maliyetini, teknolojinin işe yarama ihtimalini (mükemmel görünüyor) ve insanlığın hayatta kalma, teknolojiyi geliştirme ve insanları canlandırma ihtimalini içerir..”

Diğerleri elbette daha az iyimser. Ünlü bir biyolog olan Jean Medawar, bir keresinde şöyle dedi:,

“Derin dondurucuda insan hayatını korumak için harcanan para, boşa harcanan paradır, meblağlar ve kibir için kendinden empoze edilmiş bir ceza olarak cezai bir işlevin yerine getirilmesi için yeterli miktarlar söz konusudur..”

Cryonics'in Geleceği

Kriyotiklerdeki belirsizliğin en son ve muhtemelen en büyük unsuru, kriyoprezervasyonun kendisinin yaptığı zarardan bahsetmemek değil, ölümcül hastalık veya yaralanma ile verilen hasarı tamir etmenin mümkün olup olmayacağıdır. Bu sorunların nasıl çözülebileceğine dair birkaç önerilen çözüm olmuştur..

En basit seçenek, bilim adamları, iyi perfüzyonla ve termal kırılma olmadan, insanları güvenilir bir şekilde vitrifiye etmenin ve daha sonra onları canlandırmanın mümkün olduğu kadar kriyonik yöntemleri geliştirene kadar ölmekten kaçınmaktır. Daha sonra, tıp biliminin ilerlemesinin, onları öldüren her şeyi tedavi etmek için yeterince ilerlemeye ihtiyaç duyduğu bilgisiyle korunabilirler. Yaşlanma durumunda, güncel araştırmalar iyimserliğe neden olmaktadır. Önümüzdeki on yıllarda, bilim muhtemelen yaşlanmanın biyolojik sürecini yavaşlatmanın veya durdurmanın ve hatta hasar görmüş vücut parçalarını laboratuarda yetişen dokuyla değiştirerek mevcut hasarı geri almanın yollarını keşfedecek.

Bu bir seçenek değilse (örneğin, siz Kim Suozzi'siniz ve zaten vitrifikasyon hasarını sürdürdüyseniz), o zaman gelecekte daha egzotik teknolojilerin icat edildiğini ummanız gerekir..

Bir seçenek moleküler nanoteknoloji olacaktır. Gelecekte, mikroskopik robotlar, termal tabakalama ile ayrılan dokuyu yeniden bağlamak, kanser hücrelerini tahrip etmek ve hatta moleküler seviyedeki tekil hücrelere yaşlanan hasarı onarmak için kullanmak mümkün olabilir. Moleküler nanoteknoloji, başarılı bir şekilde geliştirilebiliyorsa, madde üzerinde neredeyse tam bir kontrol sağlar: Bugün var olan herhangi bir hastalığı hemen hemen onarmak için fazlasıyla yeterli.

Nanoteknolojinin hali hazırda büyük adımlar atmasına rağmen, bu tür nanoteknolojinin ne kadar süreceğini tahmin etmek zordur. Nanoteknolojinin ne kadar büyük adımlar attığı Nanoteknolojinin Tıbbın Geleceğini Nasıl Değiştirdiği Nanoteknolojinin Tıp Geleceğini Nasıl Değiştirdiği Gerçek evrensel montajcılar, insanlık koşullarında derin bir kaymaya yol açacaktır. Elbette, daha gidilecek çok yol var. .

Alternatif bir seçenek denir “bütün beyin emülasyonu.” Temel olarak, hasar görmüş vücudu kurtarmaya çalışmak yerine, beyin emülasyonu bilgileri beyinden (ve yalnızca bilgi) çıkarmayı ve orijinal zihni bir bilgisayar simülasyonu olarak yeniden yapılandırmayı amaçlamaktadır..

Bu muhtemelen vitrifiye beynini çok ince dilimler halinde kesmek için çok ince bir elmas bıçak kullanılarak yapılır. Gelecekteki bilim insanları, dilimleri bir taramalı elektron mikroskobu ile görüntüleyebilirler ve muhtemelen her bir nöronun yapısı hakkında daha ince kimyasal ipuçları almak için immün boyama ve hafif mikroskopi kullanabilirler..

Bu veriler, çatlakları onarabilecek ve makul tahminlerle boşlukları dolduracak bir bilgisayar tarafından analiz edilecek ve bilgileri orijinal kişinin aklını yeniden üretebilecek devasa, benzetilmiş bir sinir ağı oluşturmak için kullanacaktır..

Bu muhtemelen moleküler nanoteknolojiden daha basit ve kolaydır: İhtiyacınız olan tek şey yeterince hızlı bilgisayarlar, düzgün mikroskoplar (zaten var) ve nöronların nasıl çalıştığını ve etkileşime girdiğini yeterince derinlemesine anlamaktır. Şu anda, OpenWorm'un ilk organizmasını Giovanni Idili: Beyin, Solucan ve Yapay Zeka Giovanni Idili: Beyin, Solucan ve Yapay Zeka Bir insan beynini simüle etmenin bir yolu var ama açık kaynak proje bilime bilinen en basit hayvanlardan birinin nörolojisi ve fizyolojisini simüle ederek hayati ilk adımları atıyor. (bir nematod solucanı) sadece başarıya ulaşmak için daha yeni başlıyor, bu yüzden uzun bir yol var - ama belki de bir asırdan fazla değil.

Cryonics Örneği

Kanıtlara dikkatlice baktıktan sonra, cryonics 80,000 dolarlık hayat sigortasını atmanın makul bir yoludur?

Bu, tahmin edilmesi zor bazı olasılıkları nasıl tahmin ettiğinize bağlı. Tıp teknolojisinin büyümesinin ne kadar hızlı gerçekleşeceğini düşünüyorsunuz? Ne kadar alacak? Gelecekte ne kadar süreceğini düşünüyorsunuz, cryonics şirketleri gibi kar amacı gütmeyen kuruluşların? Ölüm dökümanları ayarlamanız için yeterli zaman verecek olan öngörülebilir bir hastalıktan öleceğinizi mi düşünüyorsunuz??

Bunların hepsi, faktörlerin gerçekten düşük olduğunu düşünüyorsanız, tüm alıştırmayı anlamsız hale getirebilecek bağımsız faktörlerdir. Ancak, tüm bu faktörler konusunda iyimser (hatta biraz), o zaman bir gün uyanıp geleceğin nasıl bir şey olduğunu görme şansına sahip olabileceğiniz bir konumda olabilirsiniz. Yüzde bir? Yüzde on? Olasılıkları değerlendirmek zor, ama 80.000 $ değerindeki teklif bu ışıkta çok daha makul görünmeye başlıyor.

Cryonics'i çevreleyen olumsuzlukların çoğu yanlış anlamalar ve yanlış bilgilerden kaynaklanmaktadır. Skeptic Magazine'in kurucusu ve Scientific American'a düzenli olarak katkıda bulunan Michael Shermer başlıklı bir makale yazdı. “Nano saçma ve cryonics,” iddia ettiği,

Kriyonistler, insanların ölümden hemen sonra dondurabileceklerine ve daha sonra rahatsız ettikleri şeyin tedavisi bulunduğunda tekrar canlandırılabileceğine inanmaktadır. Bu sistemdeki kusuru görmek için, bir kutu dondurulmuş çilek çözdürün. Donma sırasında, her bir hücre içindeki su, hücre zarlarını genişletir, kristalize eder ve yırtır. Buzu çözüldüğünde, tüm hücre içi goo sızar ve çileklerinizi akarsuya dönüştürür. Bu senin cryonics beynin.

Shermer, tam olarak bu sorunu önlemek için kriyoprotektanların kullanımının farkında olup olmadığını sorduğunda, söz konusu sebeplerden dolayı bahsetmediğini söyledi. “uzay sınırlamaları.”

Kamuoyu algısındaki diğer problemler arasında bilim kurgu ya da sadece eski bir kültürel Stockholm sendromu vardır. İnsanlar, cryonics hakkında konuşurken, 'hayata değer vermek için ölüme ihtiyacın var' gibi şeyler söylemeye meyillidir. Şahsen, hiç kimsenin ölmediği varsayımsal bir dünyaya giderseniz ve toparlanmaya ve yaşama değeri vermek için yaşlıları öldürmeye başlamalarını önerdiyseniz, bir demiryolu üzerinde şehir dışına çıkacağınızı sanıyorum..

İnsanlık ölümden ötürü öylesine dövülüyor ki, elektrik şoklarından kaçmamayı öğrenen fareler gibi, insanlar dışarı çıktıklarında bile hareket etmiyorlar.

Mümkün - hatta, hatta - bu cryonics işe yaramaz. Ancak, bunu yapmak için gerçekten zor olamaz iş, hatta oranların düşük olması. Tüm makul itirazlar gelecekle ilgili geniş belirsizliklere dayanmaktadır. Bana göre, cryonics bu kadar çılgınca görünmüyor: insanlar aptal şeylere para harcıyor.

Yani ne düşünüyorsun? Katılacak mısın? Her şeyin fındık olduğunu mu düşünüyorsun? Bunun hakkında yorum bölümünde konuşalım.

Resim Kredisi: Shutterstock Üzerinden Dondurucu Adam, “Zamanda donmuş“, Pascal tarafından, “Futurama“, Jen Deering Davis tarafından, “DSC03866“, Jay Cross tarafından, “Todd'un Yeni Dövmesi“, Stever Jervetson tarafından, “Antik Olan“, Pascal tarafından